Noorwegen 2010 Deel 5

Noorwegen 2010

deel 5

Zondag 27 juni Dag 24, Runde - Runde Km 0


Heerlijk uitgeslapen. Vers brood gehaald en buiten ontbeten. Het was nog wel frisjes maar met een vest aan ging het prima. Voordat we kunnen opruimen gebeurt er al van alles op de camping. De visser komt terug met zijn dagvangst en naast een heleboel gewone vis heeft hij ook 5 octopussen gevangen.

Een ander Nederlands echtpaar komt bij mij om me reistips te geven, onze Duitse overbuurman vertelt van een bijzonderheid over een natuurlijk abortusmiddel wat gemaakt wordt uit zeestengels wat alleen hier en in Japan gevonden kan worden, de Duitse vissers gooit weer het visafval voor de meeuwen wat een schitterend spektakel oplevert met vechtende meeuwen en de Duitse overbuurman laat zien wat zijn hond Amigo allemaal kan. Kortom wat een leuk plekje hebben we hier en wat een bijzondere mensen wonen op deze camping. Wederom krijgen we van het Duitse echtpaar lekker net gevangen vis aangeboden, dus het menu van vanavond is al bepaald. En dit keer doe ik mee! Ingrid en vis eten, wie mij kent gelooft het niet!


Knut, de eigenaar van de camping komt vragen of alles naar wens is. Ik vertel hem dat we maar één nacht zouden blijven maar dat we gewoon niet weg kunnen komen, zo bijzonder is het hier. Hij herkent dit en zegt dat op een of andere manier deze plek alleen aardige en bijzondere mensen aantrekt. Hij maakt ook bewust geen reclame voor deze plek, ook al moet hij het hier in slechts 3 maanden verdienen. Hij wil een goede balans bewaren tussen natuur en toerisme want het eiland, met haar natuur en vogels,  gaat hem aan zijn hart. Hij is hier geboren en wil hier sterven, zegt ie. Helaas loopt dit eiland leeg en vergrijst, er wonen nog slechts 97 mensen. De jeugd trekt weg, momenteel zijn er nog slechts 2 schoolkinderen op het eiland en als die weg zijn vervallen ook de basisvoorzieningen zoals schoolbus e.d. Hij maakt zich hierover veel zorgen.


We brengen de dag in alle rust door. Henk doet wat klusjes en ik maak het verslag waarmee ik hopeloos achterliep. Vanavond gaan we voor de 3e maal de berg op en hopelijk is drie maal scheepsrecht. En wederom wordt de planning bijgesteld en beslissen we dat we nóg een dagje blijven. Morgenmiddag moet het Nederlands elftal weer spelen en is het misschien wel leuk om met zijn allen te gaan kijken!


Na het avondeten, verse vis met brood, gaan we om half 8 weer aan de klim beginnen. Helaas kan Giny i.v.m. gezondheidsklachten niet mee, maar Harry is wederom van de partij. Voor de 3e maal ondernemen we de tocht naar boven. En ook al lijkt het dat de conditie wat beter wordt het blijft een verschrikkelijke steile klim die je echt de adem ontneemt. Enfin we weten waarvoor we gaan, driemaal is scheepsrecht hopelijk. We willen nu eindelijk die lieve, eigenwijze, clowneske vogels van dichtbij zien. Als we met de tocht beginnen is het juist gestopt met regenen, dus we lopen de tocht helemaal droog. Boven op de berg waait een harde, koude onaangename wind. We komen steeds dichter bij ons doel en we zien al een paar papegaaienduikers op de rotsen beneden. Dat belooft wat!

We komen weer aan bij het plateau en moeten weer dat vreselijke enge trapje af en dan vlak langs de duizelingwekkende afgrond lopen. Brrrr, blijft vreselijk eng. Eenmaal op de plek aangekomen zoek ik een stevige rots want als ik kan zitten heb ik minder last van hoogtevrees. Al gauw zien we de vogels vanuit zee terugkomen, één voor één vliegen ze naar hun “huisje”, tussen de rotsen. Sommigen kruipen meteen weg maar anderen laten zich nog prachtig even bewonderen. Ze zijn heel onhandig en vliegen/hupsen van steen naar steen. Een prachtig gezicht. De echte vogelaars/fotografen staan op smalle randjes aan de rand van de afgrond met hun gigantische telelenzen, ik heb de neiging om ze zo terug te roepen.

We blijven ruim een uur genieten.  Henk en Harry maken foto’s en kijken door hun verrekijkers. Henk is de enige met een “gewoon” fototoestel en later zal blijken dat ie toch prachtige foto’s gemaakt heeft. Na een poos wordt het echt veel te koud en keren we terug. De terugweg is mogelijk nog enger dan de heenweg over het trappetje, maar ik zie het als een persoonlijke overwinning dat het me weer gelukt is. We stappen met een lekker tempo door en belonen ons na terugkomst op de camping met een heerlijk wijntje om weer op te warmen. We wisselen de foto’s uit met Harry en Giny en om half 2, weer veel te laat, maar na wéér een heerlijke dag, gaan we slapen.

Maandag 28 juni Dag 25, Runde - Runde Km 0


We slapen heerlijk uit en tot onze grote verbazing schijnt de zon. De weersvoorspellingen waren namelijk erg slecht dus we zijn blij verrast. We ontbijten buiten in het zonnetje en drinken koffie. Al gauw raken we in gesprek met onze Nederlandse buren en zien we de Duitse visser weer terugkomen met zijn bak vol verse vis. We bekijken met bewondering hoe de vis (en inktvissen) worden schoongemaakt en gefileerd en krijgen weer een bord vol verse vis. Ik vertel de vissersvrouw het verhaal dat ze me werkelijk bekeerd heeft en dat ik sinds 2 dagen vis lust en het ook heerlijk vindt en de vissersvrouw is daar erg blij mee. We genieten weer van het meeuwenschouwspel als het visafval op de pier wordt gegooid. We zien dappere jonge meeuwen vechten voor een vis en gelukkig ook een keertje winnen. We voeren de kleine musjes bij de camper en zien dat het alweer lunchtijd is! Wat gaat de tijd toch snel.

We raken in gesprek met de Duitse overbuurman (die van de leuke hond) en hij vertelt over zijn hobby fotograferen. Ik vertel hem hoe ik geniet van al die mooie vogels op dit eiland en dat ik als herinnering een prachtige kalender ga kopen die ik in de receptie heb zien hangen. Hij glundert en vertelt vol trots dat hij deze gemaakt heeft, alweer voor het 5e jaar. Hij laat ook nog ander werk zien, prachtig wat een creativiteit! Hij vindt het leuk dat ik vertel dat ik 2 kalenders ga kopen.


Na het eten betrekt het, het wordt koud en het begint te waaien. Hier kan het weer in een keer omslaan. We gaan naar binnen en lezen wat en ik maak het verslag weer verder. Na 2 uurtjes gaat het zonnetje weer schijnen en maken we ons op voor de voetbalwedstrijd.

Dan komt de Duitse overbuurman, de kalenderman zal ik hem maar noemen, en vertelt dat hij de laatste dag op de camping is en graag de vogelexcursie wil maken met de boot. Helaas vaart de schipper alleen uit met minimaal 6 personen dus hij vraagt of wij eventueel geïnteresseerd zijn. Er is alleen een excursie om 16.00 uur zodat we het voetbal gaan missen. Henk vindt het niet erg dus in 5 minuten staan we klaar en worden we met de auto naar de haven gebracht. We worden hartelijk ontvangen door de schipper en zijn in totaal met 7 mensen. Voordat we wegvaren krijgen we een uitgebreide uitleg met foto’s over de diverse vogelsoorten en Johan de schipper, vertelt dat het helaas erg slecht gesteld is met het aantal vogels op het eiland. Ieder jaar worden het er minder. Er is te weinig voedsel op zee. Alle jongen van de papegaaienduikers zijn dood in hun nesten gevonden, de ouders zorgen eerst voor zichzelf. Alleen met de populatie van de Jan van Genten gaat het heel erg goed.


Enfin in de stromende regen vertrekken we en al gauw gaan we op de volle zee naar de papegaaienduikers. We zien er honderden en als je te dicht in de buurt komt laten ze hun kontje zien en duiken onder. Erg grappig. We varen heel langzaam en behoedzaam langs de kust en zien prachtige aalscholvers, drie-teen-meeuwen, Jan van Genten, Noordse ijsvogels, alken, zeekoeten, grauwe jagers en wel 15 prachtige zeearenden.

Ondertussen word ik doodziek van het geschommel van de boot en het tegelijk door de verrekijker willen kijken naar al dat moois dus ik heb een klein half uurtje alleen maar naar de horizon zitten te kijken. Gelukkig zakt de misselijkheid en als de zon doorkomt zien we 2 x een prachtige regenboog. De schipper vertelt ondertussen nog wat interessante verhalen over gezonken schepen en de historie van de vuurtoren. We drinken nog een limonade als afscheid en krijgen nog een mooie foto bij het weggaan. Wat een fantastische tocht en ik bedank de leuke Duitse kalenderman voor zijn goede idee.

We drinken samen met hem en de  Beierse man nog gezellig een paar pilsjes. Na het eten ontmoeten we Harry en Giny in de “woonkeuken” en vertellen onze avonturen en laten de foto’s zien. Harry heeft zelf vis gevangen en al gebraden en zij hebben wel het voetballen kunnen zien. We hebben gewonnen! Na een lekker wijntje en een gezellige avond gaan we slapen.

Dinsdag 29 juni Dag 26 , Runde - Geiranger 222 km


Al vroeg op, zelfs al voor de wekker gaat. We nemen nog een lekkere douche en maken alles klaar voor vertrek. Hert valt niet mee om op te schieten want eerst nemen we uitgebreid afscheid van onze kalenderman met zijn hond Amigo. Daarna van alle Nederlandse kampeerders. De vissersman komt terug met zijn vangst en zijn vrouw vraagt of wij niet lekker nog wat vis mee willen nemen? Natuurlijk willen we dat, hebben we vanavond nog lekker te eten.! We geven het vissersechtpaar  6 blikjes bier, dat is het minste wat we kunnen doen en dit kleine gebaar wordt erg gewaardeerd.

Ook van de gezellige (leerling) fotograaf uit Beieren nemen we afscheid. Hij had ons die avond te eten willen vragen want hij had heerlijke gegrilde vis op het menu. Helaas, we gaan nu echt toch weg want anders zijn we nooit meer op tijd in Oslo. We wisselen e-mailadressen uit want hij stuurt ons nog wat foto’s.


Als laatste nemen we afscheid van Giny en Harry, 2 bijzonder aardige Groningers waar we een leuke tijd mee hebben doorgebracht. En zo kunnen we om 11.30 uur eindelijk wegrijden! Wat een bijzondere tijd hebben we op dit wonderschone eiland gehad. Alles klopt er, de schoonheid van de natuur, de leuke en gezellige camping zonder fratsen, de bijzondere mensen die we ontmoet hebben, de lekkere verse vis en uiteraard de prachtige vogels. Een plaats om zeker naar terug te keren!


We besluiten om terug te keren via de nieuw aangelegde tunnel. Eerst rijden we via allerlei bruggen van eiland naar eiland en dan door de bijna 8 kilometer lange, tolplichtige Eksundtunnel. Een paar kilometer later blijkt dat we toch nog een veerboot moeten nemen naar Folkestad. Gelukkig want ik vind het altijd een leuke onderbreking. Ook al duurt de overtocht maar 10 minuten, we gaan altijd eventjes naar boven.

We rijden daarna op wegen tussen hoge bergen met sneeuwtoppen, veel bossen en af en toe wildstromende riviertjes naar Nordfjordeit, waar we boodschappen doen en gelijk wat eten.


Het weer is trouwens goed, af en toe een paar druppels maar de temperatuur is lekker. Via Stryn en heel veel lange, saaie, donkere tunnels houden we pauze, net bij de afslag naar Geiranger. En wie ontmoeten we daar…….Harry en Giny. Over toeval gesproken! Na wéér afscheid genomen te hebben rijden we de prachtige route op weg 15 richting Geiranger. Op ruim 1000 meter hoogte nemen we een afslag en betalen we tol (85 NOK) om naar het uitzichtpunt Dalsnibba te gaan. Een prachtige, maar smalle zandweg, waar amper en niet op alle plekken 2 auto’s elkaar kunnen passeren. En bijna de hele weg is zonder vangrail! Echt een weg voor mij dus, brrrr.


Meteen al bij het begin komen we 5 bussen tegen, het zweet breekt me al uit. Via tig haarspeldbochten en met magnifiek zicht op de sneeuw en het halfbevroren meer bereiken we het plateau. We genieten van het schitterende uitzicht, want oh wat zijn we hoog! Op ruim 1500 meter hoogte zien we de weg die we naar boven gereden hebben en de prachtige meren. En het mooiste is het uitzicht op het Geirangerfjord waar 1 cruiseschip aangemeerd ligt. Nadat ik in een souvenirwinkeltje een leuk beeldje van Odin heb gekocht, rijden we dezelfde route weer terug.

Dalen vind ik nog enger dan klimmen, misschien omdat je dan nog beter ziet hoe diep de afgronden zijn. En even voor de duidelijkheid, ik zit er gewoon naast hoor, dus ik hoef zelf niets te doen. Henk doet al het werk. Enfin nadat we weer op 1000 meter hoogte zijn aangekomen begint de 2e spectaculaire afdaling, meer dan 10 % naar beneden naar Geiranger. Alleen dit keer is het voor mij veel prettiger omdat er aan 2 kanten rotsen en grond langs de weg is. 


In Geiranger aangekomen checken we in bij de camping die pal aan het water ligt. Een drukke, toeristische camping maar na 5 dagen rust op het vogeleiland is dat ook wel eens leuk. Morgen willen we met de veerboot een dagexcursie maken over het fjord en we wandelen even naar het dorpje om de tijden te checken. Veel goedkoper dan een cruise en net zo leuk!

Ik koop nog 6 prachtige stenen voor mijn collectie en na een lekker ijsje keren we terug naar de camping en werk ik het verslag bij.


Woensdag 30 juni Dag 27  Geiranger -  ergens op de Sognefjellweg 164 km


Kwart voor 9 op. Wat een herrie, we staan onder een boom en het regent keihard. Jammer. Het weerbericht, wat we gisteren op het informatiekantoor zagen, voorspelde inderdaad de hele dag regen en slechts 7  graden. Hebben wij dat! De prachtige steile rotsen zijn in wolken gehuld, hopelijk trekt dat zo nog wat op.

Enfin we verlaten op tijd de camping en parkeren de camper op de parkeerplaats bij de veerboot. We kopen 2 retourtjes als voetpassagiers en gaan aan boord en zoeken een mooi plaatsje aan het raam. De hele boot zit vol Japanners en die produceren heel wat geluid. We genieten van de prachtige tocht door het fjord met zijn steile rotsen en ontelbare watervallen en helaas laaghangende wolken. Ruim een uur later arriveren we in Hellesylt, een piepklein dorpje en maken wat foto’s van de mooie waterval. Met de kerende veerboot gaan we weer terug en na een cappuccino en een lekkere wafel genieten we de rest van onze reis buiten op het bovendek. Erg indrukwekkend. We zien de Hurtigruten en een ander cruiseschip vertrekken.

We bekijken ook nog het stenenmuseum maar de stenen die hier te koop zijn, zijn erg duur. We moeten nu besluiten welke route we gaan rijden en besluiten toch nog de Koninginnerit te gaan rijden, de Sognefjellweg. Nou dat is echt de moeite waard. Prachtige glooiende bergen met sneeuw, bevroren meren, groene met mos bedekte rotsen. We stijgen naar 1500 meter en passeren 2 gletsers. Eén naam heb ik onthouden, de Hadsbreen, de ander weet ik niet meer. Ongeveer halverwege de route vinden we een mooie parkeerplaats met een schitterend uitzicht om te overnachten. We koken en eten na 5 dagen weer vlees. Na een lekkere douche genieten we van een rustige avond.



Na terugkomst en een kop koffie gaan we weer de hoge berg op van gisteren. Het is maar goed dat we gisteren foto’s hebben gemaakt want door de laaghangende wolken is het zicht minder dan 30 meter. Doodeng!

Nadat we het uitzichtpunt weer hebben gepasseerd trekken de wolken op en zien we een prachtige hoogvlakte met meertjes, beekjes en heel veel rotsen. In Lom bekijken we het Stavkirke, een van de oudste uit Noorwegen, uit 1150. De toegang is fors, 100 NOK voor 2 personen, maar het kerkje is prachtig.

Donderdag 1 juli 2010 Dag 28, Ergens op de Sognefjellweg - Gol 222 km


We worden wakker met een stralende zon! Da’s pas gezellig wakker worden. We kijken naar buiten en zien dat het op “onze”parkeerplaats al een drukte van jewelste is. De ene bus naar de andere houdt hier een fotostop. Het uitzicht is in de volle zon nog prachtiger dan gisteren.

We ontbijten, drinken koffie en genieten van het uitzicht. Om 10.00 uur gaan we op weg. We zaten op de top dus nu volgt er een pittige,lange afdaling van 10%. Eenmaal weer op de grond aangekomen rijden we langs een prachtig fjord. Aan het blauw/groene water drinken we koffie. Het is nog steeds heerlijk weer!

Uitzicht vanaf onze overnachtingsplek

We verlaten de weg 55 en even na de plaats Sogndal  nemen we de veerboot en steken we over van Manheller naar Fodnes.

We nemen een stukje historische oude weg (de nieuwe is al klaar en ligt er naast maar is lang niet zo mooi!) en vinden voor de lunch een prachtige parkeerplaats aan het water. Na Borgund verlaten we de E16 en gaan op de 52, een prachtige weg door het Hemsedal naar Gol. We rijden wederom een mooie route, dwars door de prachtige natuur en langs allerlei skidorpjes.

We besluiten om vandaag wat vroeger te stoppen en van het prachtige weer te genieten. We stoppen in Gol, een bedrijvig stadje met een gigantisch grote camping. Nadat we het stadje bezichtigd hebben checken we in op de camping en vinden een plaats op een groot, bijna leeg grasveld.

We doen lekker niks, beetje internetten, verslag bijwerken, lezen, camping rondwandelen en Henk bakt heerlijke pannenkoeken.

Om iets na middernacht gaan we slapen.


Vrijdag 2 juli 2010 Dag 29, Gol - Oslo 184 km


Om 8:30 uur staan we op en zien weer een prachtige blauw lucht met wat kleine witte wolkjes. Na een heerlijke douche ontbijten we buiten en kijken nog even op internet voor de laatste mailtjes en de reisinfo voor onze verdere reis. Da’s toch wel ideaal met de huidige techniek, je zoekt onderweg nog wat bijzonderheden van de route op.

Op ons gemak maken we ons klaar voor onze verdere reis en hebben nog een leuk gesprek met een Nederlands echtpaar. Pas om 11.30 uur rijden we verder over een route die wel mooi is, maar niet zo mooi als die we al die weken gewend zijn. Je kunt zien dat we meer richting stad reizen. Omdat het hier toch niet zo’n mooie natuur is besluiten we om door te rijden naar Oslo en daar de camperplaats op te zoeken. Al om 14.30 uur kopen we een kaartje à 120 NOK en parkeren we de camper op een prachtig plaatsje aan het water van de jachthaven. Wat een mooie plek is dit, dit verwacht je niet midden in zo’n grote stad! We staan aan het water en kijken uit op de vele bootjes op het water. Aan de rand van het water zijnook nog picknicktafels. Het zijn zeer ruime plaatsen zodat wegemakkelijk de stoelen buiten kunnen zetten. Even verderop is nog een gebouw met douche(s) en toiletten.

Het leuke is dat er volop bedrijvigheid is. Iedereen is druk bezig met zijn boten dus er is genoeg te bekijken. We besluiten de fietsen uit de camper te halen (voor de 1e keer deze reis!) en we rijden via een speciale fietsroute langs het water in 15 minuten naar het centrum. Ideaal!

Daar aangekomen is het een drukte van jewelste, we zijn op de Aker Brygge, het uitgaanscentrum van Oslo voor de rijkere Noor. We kopen een heerlijk ijsje en kijken vanaf een bankje vol verwondering naar zoveel mensen in alle diversiteiten, de vele bars en terrassen (en allemaal vol!), bankjes, ijssalons, veerboten. Een gezellige drukte, als je niet beter zou weten zou je denken dat je aan de Cote d’Azur bent. We wandelen met de fiets aan de hand verder door het gezellige centrum. We zien heel veel grote luxe winkels en wandelen door tot aan het Centraal station waar ik wat informatie haal bij het VVV kantoor. We rijden/wandelen verder en zien op één van de vele voetbalterrassen Nederland met 2-1 van Brazilië winnen. We zien de Domkerk, de Universiteit, het koninklijk paleis,  mooie parken met prachtige beelden en fonteinen.